De methode om te conserveren volgens ‘wecken’ is voor de blikken verpakking dan al sinds 1810 gepatenteerd. Aan het eind van de negentiende eeuw is blik als conserveermiddel voor groenten en vlees ingeburgerd. Voor de consument in verpakkingen van een halve en hele liter, voor de kruidenier in verpakkingen tot zes liter. Gewicht, bescherming tegen licht en onbreekbaarheid gaven de blikken verpakking een voordeel ten opzichte van glas.

Vanaf 1950 groeit echter het aandeel glasverpakking voor groenten van 13 naar 39 procent. De meest gehoorde verklaring daarvoor is de opkomst van de supermarkt, waar het belangrijk is om het product te kunnen zien. Ook werd ‘bliksmaak’ steeds vaker genoemd. De blikindustrie reageerde door het blik nog lichter te maken (gewichtsafname van 50 procent in de periode 1970-2000), door het openen gemakkelijk te maken (dankzij het lipje) en door met aluminiumverpakkingen de drankenindustrie te veroveren.