Verpakken door
de jaren heen

Geblazen flessen

Tot het begin van onze jaartelling waren glazen voorwerpen niet meer dan door magie omgeven kunst. Daarna maakte de uitvinding van het glasblazen het mogelijk om glas als verpakking te gebruiken. Door de kostbaarheid en breekbaarheid ervan bleef glas echter tot 1900 vooral een bewaarmiddel, al groeide het gebruik ervan sterk door de opkomst van de wijnindustrie na 1600.

Industriële productie vergrootte in de twintigste eeuw de mogelijkheden: glazen verpakkingen waren in grote hoeveelheden te produceren. Ze waren ook buitengewoon geschikt voor het pasteurisatieproces, waarvan vooral de melkproductie profiteerde. Technische optimalisatie zorgde na de Tweede Wereldoorlog voor ‘wegwerpglas’, voornamelijk voor wijn en frisdranken. Door de toenemende welvaart groeide deze vorm van verpakken exponentieel.

In 1972 namen burgers in Zeist het initiatief om glas te recyclen; kort daarop volgden Rotterdamse vrouwen dit voorbeeld. Dit leidde uiteindelijk in 1978 tot een landelijke dekkende infrastructuur van glasbakken, opgezet door de overheid en de glasverwerkende industrie.

Zie ook: KIDV Recyclecheck Glazen verpakkingen